Friday, September 14, 2012

Nog even over de Quarttro van Miles Kingsbury.

Op donderdag 7 september voorafgaand aan het Seminar op 8 september heb ik niet alleen een proefrit in de Quarttro gemaakt, maar hebben Miles en ik ook een rondrit gemaakt door Dronten. Miles in zijn Quarttro en ik in mijn E-Orca.
We zijn op bezoek geweest bij Flevobike, Velomobiel.nl, Alligt en bij Ligfietsshop Tempelman.

Ik was verbaast dat de Quarttro, met de dichte wielkasten en vastgezette achterwiel besturing, mij in alle scherpe bochten zonder probleem kon volgen. Ook een draai rond een vluchtheuvel gaf geen probleem. Achteraf niet onlogisch, de 16 inch wielen (ETRTO 349 mm) hebben voldoende uitslag in de gesloten wielkasten. Deze 16 inch wielen en banden zijn overal goed te verkrijgen. Het is dezelfde maat als de wielen van de Bromton vouwfiets. De Bromton wordt in alle fiets minende landen verkocht. Daarom zit het met de verkrijgbaarheid van de banden ook wel goed. Er is tegenwoordig genoeg keus in 16 inch kwaliteitsbanden. Ik ben voorstander van compacte gelijke wielen. Mijn keus is tot nu toe altijd 20 inch wielen geweest, maar de 16 inch zelfbouw wielen van Miles spreken mij zeker aan. Het maakt een compactere velomobiel met een kleiner nat oppervlak mogelijk.

Allert Jacobs heeft die donderdagmiddag toen Miles en ik daar op bezoek waren een flink aantal ronden bij hun op het industrie terrein met de Quarttro rondgescheurd, ......niet uit de bocht te branden. De lach op het gezicht van Allerd werd na elke ronde groter. Hij had niet verwacht dat er zo veel snelheid in de Quarttro zat en dat het stuurgedrag zo stabiel zou zijn. De enige opmerking die hij had was een tikkend geluid in de aandrijving door de schuine stand van korte ketting ten opzichte van het pion van de voorwiel aandrijving.
Miles heeft inmiddels een systeem met een schuivende pion op het papier staan, zodat de ketting altijd recht loopt t.o.v. het pion.

Afgelopen Spezi heeft Harald Winkler uit Duitsland mij het goed werkende systeem van de schuivende pion, op zijn lage voorwiel aangedreven tweewieler laten zien. Harald heeft al vaker aangetoond dat schijnbaar onmogelijke technieken, met veel vernuft en creativiteit toch mogelijk blijken te zijn.
Ik denk hierbij aan de lichte en goed werkende Z-Crank in zijn iets meer dan 10 kg wegende driewieler met schuim kap.
Hetzelfde kan gezegd worden van Miles die telkens weer de techneuten verrast doet staan door zijn bijzondere oplossingen. Miles Kingsbury, Harald Winkler, Allert Jacobs en Mike Burrows zijn techneuten waar ik veel waardering voor heb, het zijn mensen die het aandurven om de grenzen van het mogelijke op technisch gebied op te zoeken.

Tijdens de ROAM tocht dwars door de USA heeft Miles in het begin veel lekke banden gehad. Nadat hij de wielen voorzien heeft van Schwalbe Marathon plus banden was het probleem met lekke banden voorbij. De Quarttro is de eerste velomobiel die ik ken met standaard een kompleet reservewiel in de kofferbak. In mijn E-Orca ga ik ook een reseve wiel meenemen, er is aan de zijkant voor de wielkast ruimte voor een reserve wiel.
Over de rolweerstand van de kleinere wielen maak ik mij weinig zorgen. Bij afdalingen in de USA tijdens ROAM, waar meetrappen niet meer mogelijk was wegens te hoge snelheid, rolde de Quarttro net zo snel als de Questen naar beneden. Bram Smit vertelde mij dat hij verbaasd was over de enorme stabiliteit van de Quarttro. Hij kon en durfde met zijn Mango niet met de Quarttro mee te gaan bij deze snelle afdalingen.

Na de toertocht op de Wisent Camping vertelde Miles mij dat tijdens het rijden van de tocht zijn gedachten bezig waren geweest met een nieuwe verbeterde rompvorm van de Quarttro. Hij vindt het jammer dat het hem aan de nodige tijd ontbreekt om hier op korte termijn mee aan de slag te kunnen gaan. Miles is namelijk mede eigenaar en directeur van Portaprompt.
Ik kan uit eigen ervaring spreken wat het betekend als je een eigen bedrijf overeind wilt houden in deze snel veranderende Wereld.
Miles en ik blijven met elkaar in contact wat betreft de doorontwikkeling van een praktische vierwiel velomobiel.

5 comments:

  1. Met bijzondere belangstelling volg ik de ontwikkeling.

    Zoals je weet ben ik er 22 jaar geleden mee gestart en tijdens de ontwikkeling er van, ben ik er alleen maar méér van overtuigt, dat een vierwieler een goede toekomst heeft.

    Het zal nooit een super snelle fiets worden, maar die kant wil ik zelf niet op!

    ReplyDelete
  2. jouw bedenkingen over de Quarttro met zijn 16" wielen deden bij mij een vraag rijzen. Zo lang de ondergrond mooi vlak asfalt is, zal die wielmaat wellicht geen enkel nadeel bieden (behalve verhoogde bandenslijtage door de grotere omwentelingssnelheid, veronderstel ik), maar wat doet dit op een minder vlakke ondergrond ? In princpipe rollen grotere wielen toch beter over obstakels ? Dan heb ik het niet enkel over stoepranden, maar bijvoorbeeld over kasseien, klinkers, een oneffen of versleten wegdek...

    Het relaas over jouw e-Orca is ook mooi om te lezen. Mijn eFAW is dan helemaal niet van dezelfde orde en de gebruikte oplossing is ook niet dezelfde, maar het is me al een jaar duidelijk dat een elektromotor een velomobiel veel geschikter maakt voor dagelijks gebruik. Waar de meeste Quest-rijders zich te lijken te concentreren op zo hoog mogelijke (gemiddelde) snelheden en een laag gewicht (waar overigens niets fout aan is), ga je met een elektrisch ondersteunde velomobiel een andere weg op: gebruiksgemak voor alledag. Wil je meer mensen aanzetten tot velomobielrijden, dan lijkt me die motor een noodzakelijke toevoeging. Dan gaat het niet enkel over een brug op klimmen, maar over het aanzetten na een stop aan een kruispunt, het op snelheid komen met 10 kg (of meer) boodschappen aan boord, ...

    ReplyDelete
    Replies
    1. This comment has been removed by the author.

      Delete
    2. Met het laatste gedeelte van jouw reactie over elektrische ondersteuning ben ik het helemaal eens.
      Twee jaar geleden was dit onderwerp binnen de Nederlandse ligfiets vereniging niet bespreekbaar. Als iemand er over begon werd die persoon uitgelachen. Gelukkig komen er steeds meer verstandige reacties van leden op dit onderwerp.

      Hetzelfde geldt voor velomobielen met vier wielen. Jan van Zelderen krijgt nu een goede steun van Miles Kingsbury. Miles heeft aangetoond dat hij met zijn Quarttro onder alle omstandigheden tijdens de ROAM niet onder hoefde te doen voor de andere velomobielen.

      De Quarttro met zijn 16 inch wielen had minder problemen met het kruisen van de curbstones aan de zijkant van de highways dan de driewielers, ondanks dat verschillende hiervan 26 inch achterwielen hadden.

      Een driewieler met drie niet geveerde 26 inch wielen zal zich minder goed gedragen op de kasseien dan een vierwieler met geveerde en gedempte 16 inch wielen.
      De banden slijtage van kleinere wielen is natuurlijk groter dan van wielen met een grotere diameter. Vier 16 inch wielen zijn wel lichter dan twee 20 inch wielen plus een 26 inch wiel.
      Voor een goed wegcontact is een lager onafgeveerd gewicht een belangrijke factor.

      Bij een goed ontworpen vierwieler is de druk per wiel beter verdeelt dan bij een driewieler. De slijtage van de banden is daardoor gelijkmatiger over de vier wielen verdeeld.

      De fiets is nog het enige voertuig met naar verhouding belachelijke grote wielen met uitzondering van de tractor die gemaakt is om op het land zijn werk te doen. De grote wielen van de fiets stammen nog uit de tijd van de zandpaden en karre sporen. Scooters, motoren, auto's, caravans, campers, aanhangers etc.etc hebben allemaal kleine, compacte en daardoor sterke wielen.

      Voor mountain bikes of in het algemeen voor fietsen waarmee je door bospaden, zandpaden en dergelijke gaat crossen zou ik ook kiezen voor grote wielen dan heb ik zelfs geen probleem met 29 inch. Maar voor gewone fietspaden voldoen 16 en 20 inch goed. En bedenk wel dat veel fietspaden in Nederland slechter zijn dan de standaard wegen in landen waar geen fietspaden zijn en je met de fiets gebruik moet maken van deze wegen.

      Het comfort van een voertuig begint met een comfortable niet te smalle band. De brede, soepele 20 inch F-Lite banden op mijn GreenMachine geven een hoog comfort en een lage rolweerstand.

      Delete
    3. Daar zit wel wat in, natuurlijk. Bij een conventionele fiets denk je gewoon aan de wielmaat, maar bij een velomobiel zit je ook met de ophanging/vering en dus de verhouding tussen afgeveerd en onafgeveerd gewicht. Auto's neigen (vermoedelijk meer om marktetingredenen) ook weer naar grotere wielen, maar de afgeveerde massa is heel wat meer dan wat een VM in de schaal werpt. Het inbouwen van een vrij zware NuVinci naaf in mijn 20" achterwiel was al een mooie illustratie van die verhouding. We leren alle dagen bij ;-)

      Delete