Allewederreis 1996 naar Italië
.........En dan komt de grote dag, de beklimming van de Grote St. Bernardpas, bijna 2500 m hoog. Theo heeft ineens een zere knie en zijn achillespees voelt ook niet goed. We gaan toch maar op weg. De 40 km naar Martigny met vals plat (van 300 m naar 700 m) gaan moeizaam. We eten maar eens goed en besluiten toch maar verder te gaan. Langzaam wordt het steiler op weg naar de autotunnel (2000 m). Het is wel een beetje raar om scheefhangend eindeloos (met 8 km/u) door een kuipbocht van een ruime haarspeld te rijden. Theo krijgt weer moed, moeten nog 7 km en 600 m klimmen naar de top. En dan blijkt dat een driewieler zo gek nog niet is. Met 6 km kun je nog zonder slingeren en zwalken ontspannen (relatief) rijden. Als je maar het goede verzet kunt schakelen. Halverwege spreekt een Belgisch echtpaar ons nog wat moed in. Ruim een uur doen we over de 7 km, maar we bereiken de top. Als antwoord aan de per auto reizende toeristen zeggen we dat het allemaal best wel meevalt.
Het bovenstaande fragment is uit een geschreven verhaal van Ymte Sijbrandy. Ymte is in 1996 samen met Theo van Andel op kraamvisite geweest bij een naar Italië geëmigreerde vriend van hem.
Ik denk dat Ymte en Theo de eersten zijn geweest in de geschiedenis die deze uitdaging, met een bepakte velomobiel (20 kg bagage), hebben volbracht.
Als ik het al zou kunnen, een bergpas van 2500 m omhoog te fietsen met een bepakte velomobiel, zou ik het toch liever doen met een krachtige elektrische ondersteuning en tijdens de afdaling elektrisch afremmen tot 45 km/u zou ook mijn voorkeur hebben.
Ik ben nieuwsgierig hoeveel van de huidige velomobiel rijders het aandurven om de Grote St. Bernardpas op te fietsen met hun bepakte (20 kg bagage) velomobiel.
Zoiets is niet moeilijk om te organiseren.
Ik zie de inschrijvingen tegemoet:
mailen naar: johanvrielink67@gmail.com
Wat grappig dat ik dezelfde afweging heb moeten maken! Omdat ik ook in weekenden en op vakantie -meestal in Bayern- een ligfiets MOET gebruiken, is het uiteindelijk een HP Velotechnik Scorpion fs 26 geworden:
ReplyDelete*'n driewieler;
* met elektrische ondersteuning;
* opvouwbaar (vervoer met auto).
('k Heb me wel beperkt tot ondersteuning tot 25 km/uur. De snelle E-Scorpion is naar mijn smaak te zwaar.)
Zo'n verhaal, net als dat van Johan, zou 10-15 jaar geleden in het ligfietswereldje tot onmiddellijke excommunicatie hebben geleid...
Dag Johan,
ReplyDeleteWe moeten misschien maar wachten tot het plan om een 2000 km hoge berg in Flevoland van Thijs Zonneveld is gerealiseerd, de voet van de Sint Bernard pas is toch wel onpraktisch ver weg.
Een deel van de lol van het fietsen naar Italie was natuurlijk de uitdaging omdat met de Alleweder fietsend te doen. Wat beter of sneller gaat was daarom geen issue. Met de racefiets of mtb en een goed bergverzetje gaat het ook gemakkelijker dan met de velomobiel maar nog gemakkelijker gaat het met de auto en als dat ook teveel moeite is vlieg je eroverheen.
Volgens mij kan een velomobiel in beeld komen als vervoermiddel voor wie om wat voor reden dan ook heeft besloten te gaan fietsen. Als je dan ook graag langere afstanden fietst en daarbij niet altijd het weer uit kan kiezen, als je thuis en bij de bestemming je fiets goed kunt stallen en als je het geld er aan kunt besteden dan kun er veel plezier aan beleven.
Een velomobiel komt pas in beeld als "logisch" vervoermiddel voor mensen die al besloten hebben om wat voor reden dan ook te gaan fietsen. Voor wie er persoonlijk geen grote meerwaarde uithaalt om zich op eigen kracht te verplaatsen is de velomobiel om allerlei redenen misschien niet het ideale vervoermiddel. De massa geeft geen grote waarde aan verplaatsen op eigen kracht en daarom is de velomobiel geen vervoermiddel voor de massa.
Johan, je mag Questrijders graag afschilderen als fietsers die focussen op snelheid. Misschien zijn de mensen die hun "langzamere" velomobiel willen uitrusten met een electromotor wel juist die bezig zijn met snelheid, ze kunnen niet de snelheid accepteren die hun benen ze kan geven, voelen zich niet op hun gemak als ze niet snel op kunnen trekken of langzaam de helling op peddelen. Wat geeft het anders dat je vervoermiddel dat luxe en comfortabel is, gemakkelijk instapt etc etc iets langzamer is. Dan neem je toch gewoon iets meer tijd voor je reis?
Verder gun ik ieder zijn favoriete vervoermiddel hoor. Alhoewel ik ook met plezier een autoritje kan maken geven mensaangedreven voertuigen mij uiteindelijk toch de meeste voldoening. Dat is meestal wel maar ook weer niet altijd de velomobiel.(Rol)schaatsen zoals genoemd is je vorige bericht vind ik ook leuk al kost het (mij althans) veel meer moeite per kilometer dan fietsen.
Groeten, Ymte
Ik ben vanmorgen met de Orca naar Almere gefietst voor een vergadering over onderwijs en FabLab Flevoland.
DeleteHendrika en ik gaan zometeen naar Emmeloord fietsen om de velomobiel in het algemeen te promoten bij een evenement op het Ecopark. Wij komen vanavond laat thuis.
Morgenvroeg fietsen we naar Dronten voor de vergadering van de werkgroep veiligheid en velomobiel.
Zondag fietsen Hendrika en Ik naar "Brennels" in Flevoland waar we de velomobiel promoten bij een groot treffen van de landelijke Citroën Club.
Dus een wat uitgebreidere reactie duurt nog even.
Vr gr,
Johan
Ymte, ik heb ondertussen al een jaartje ervaring met een elektrisch geassisteerde Alleweder. Snelheid is daarbij niet het doel, in die zin dat de assistentie de VM helemaal niet sneller maakt. Het is wel een grote hulp om na elk kruispunt weer op snelheid te komen, om een brug aan redelijk tempo op te rijden (zeker indien je aan de voet van die brug zo ongeveer vanuit stilstand moet vertrekken) en om de eigen energie wat te doseren. (Ik schat dat de A2 bijna 2/3 van mijn gewicht weegt) Topsnelheid haal ik puur op eigen vermogen.
DeleteEen ander voordeel is dat zo'n motor een constant vermogen afgeeft, tegenover de pulsen van de pedaalaandrijving. Normaal geen probleem, maar af en toe wil of moet ik een modderpaadje door of een brug op als het geregend heeft of er lichte ijzel ligt. Het continue vermogen zorgt er dan voor dat de band niet doorslipt.
Anderzijds maakt een e-drive de VM wel complexer natuurlijk en neemt het gewicht toe. Het is een afweging die elk voor zichzelf moet maken. Voor mij betekent het dat het woonwerkverkeer met de VM haalbaar is (anders was ik "leeg" op het einde van de week) en dat de verplaatsingstijd constanter wordt.
Dag Johan,
ReplyDeleteWe moeten misschien maar wachten tot het plan om een 2000 km hoge berg in Flevoland van Thijs Zonneveld is gerealiseerd, de voet van de Sint Bernard pas is toch wel onpraktisch ver weg.
Een deel van de lol van het fietsen naar Italie was natuurlijk de uitdaging omdat met de Alleweder fietsend te doen. Wat beter of sneller gaat was daarom geen issue. Met de racefiets of mtb en een goed bergverzetje gaat het ook gemakkelijker dan met de velomobiel maar nog gemakkelijker gaat het met de auto en als dat ook teveel moeite is vlieg je eroverheen.
Volgens mij kan een velomobiel in beeld komen als vervoermiddel voor wie om wat voor reden dan ook heeft besloten te gaan fietsen. Als je dan ook graag langere afstanden fietst en daarbij niet altijd het weer uit kan kiezen, als je thuis en bij de bestemming je fiets goed kunt stallen en als je het geld er aan kunt besteden dan kun er veel plezier aan beleven.
Een velomobiel komt pas in beeld als "logisch" vervoermiddel voor mensen die al besloten hebben om wat voor reden dan ook te gaan fietsen. Voor wie er persoonlijk geen grote meerwaarde uithaalt om zich op eigen kracht te verplaatsen is de velomobiel om allerlei redenen misschien niet het ideale vervoermiddel. De massa geeft geen grote waarde aan verplaatsen op eigen kracht en daarom is de velomobiel geen vervoermiddel voor de massa.
Johan, je mag Questrijders graag afschilderen als fietsers die focussen op snelheid. Misschien zijn de mensen die hun "langzamere" velomobiel willen uitrusten met een electromotor wel juist die bezig zijn met snelheid, ze kunnen niet de snelheid accepteren die hun benen ze kan geven, voelen zich niet op hun gemak als ze niet snel op kunnen trekken of langzaam de helling op peddelen. Wat geeft het anders dat je vervoermiddel dat luxe en comfortabel is, gemakkelijk instapt etc etc iets langzamer is. Dan neem je toch gewoon iets meer tijd voor je reis?
Verder gun ik ieder zijn favoriete vervoermiddel hoor. Alhoewel ik ook met plezier een autoritje kan maken geven mensaangedreven voertuigen mij uiteindelijk toch de meeste voldoening. Dat is meestal wel maar ook weer niet altijd de velomobiel.(Rol)schaatsen zoals genoemd is je vorige bericht vind ik ook leuk al kost het (mij althans) veel meer moeite per kilometer dan fietsen.
Groeten, Ymte
Het aller belangrijkste van een ligfiets voor mij is het comfort van de stoel.... Fietsen zonder last te krijgen van zadelpijn, polsen en schouders. Als bijkomend voordeel een kleiner frontaal oppervlak, waardoor je als ligfietser minder last hebt van tegenwind.
DeleteWaar ik mij in het begin wel direct aan geërgerd heb is de natte zweetplek op de rug op het moment dat je van de ligfiets afstapt. Dit was niet zo eenvoudig op te lossen. Vanaf mijn eerste zelfbouw ligfiets ben ik op zoek geweest om hier een oplossing voor te vinden. De Ventisit matjes geven een hele verbetering, maar nog niet in die mate dan de huidige spanzitting bij mijn GreenMachine en mijn Orca.
Voor die mensen die het nog niet begrepen hebben,......bij deze spanzitting gaat geen energie verloren bij krachtig afzetten. Niet makkelijk om de oplossing te vinden, maar voor elk probleem is uiteindelijk een oplossing te vinden.
Dan mijn ergernis aan een open ketting bij dagelijks gebruik van de ligfiets door weer en wind. Dat de ketting nog steeds de meest efficiente overbrenging voor fietsen is hebben alle testen en proeven die we uitgevoerd hebben bewezen. Het enige dat moet gebeuren om van een ketting overbrenging een schone en onderhoudsarme overbrenging te maken, is de ketting te beschermen tegen inwerking van vocht en vuil en een continu smering. Met de GreenMachine en de Orca gaat het wat dat betreft de goede richting op.
Ligfietsen die bescherming bieden bij regen en kou en waar je bij gladheid niet bang hoeft te zijn om onderuit te gaan zijn voor mij het summum. Door het nemen van initiatieven is het gelukt om de Alleweder in de belangstelling te brengen van een grotere groep mensen en daarmee een versnelde ontwikkeling van de velomobiel op gang te brengen.
De velomobiel wordt nu zo langzamerhand een serieus product. Maar er zal nog heel wat moeten verbeteren aan alle velomobielen die momenteel te koop zijn. Voordat een nog grotere groep mensen bereid is hiervan gebruik te gaan maken. Veel zaken die om verbetering vragen wil ik binnen de huidige gebruikers bespreekbaar maken.
Het is nog niet zolang geleden dat elektrische ondersteuning binnen de NVHPV een vies woord was.
Tijdens de organisatie van het afgelopen "Velomobiel Seminar", bij het opstellen van een promotie folder, heb ik de grootste moeite moeten doen om ook een vierwielige velomobiel binnen de definitie van een velomobiel te laten vallen. Als ik aan die discussie terug denk, wordt ik er nog warm van.
Resumerend: ......Elke oplossing/verbetering van nog bestaande problemen bij velomobielen brengt hem/haar dichter bij een bredere doelgroep. Het bespreekbaar maken van voor en nadelen van b.v een driewieler versus een vierwieler hoop ik met dit soort artikelen op gang te brengen.
Een soortgelijke afweging heb ik niet lang gelden moeten maken. Zie de argumenten waarom ik een HP Velotechnik Scorpion fs 26 E-Trike heb aangeschaft, http://wijnandt.blogspot.nl/2012/09/exit-dynamik-pro-enter-scorpion-fs-26.html ,
ReplyDeleteIk ben nog niet zo heel lang bekeerd tot het ligfietsen, de keuzes die ik heb gemaakt zijn dus gebaseerd op de huidige markt. Na wat googlelen en het lezen van weblogs van fanatici heb ik enkele modellen getest. Ik was gecharmeerd van de technische afwerking en soepelheid van de greenmachine, maar twijfelde over het prijsverschil met bijv. een Sinner Spirit. En passant ook even plaats nemen in een velomobiel maakte mij nieuwsgierig om die mogelijkheid ook een kans te geven.
ReplyDeleteNa kennismaking met de Orca een jaar geleden ging ik vrij snel overstag. Toen de kap openging, ik neerzeeg in de comfortabele stoel en de stuurhendels omvatte was mijn eerste indruk die van een straaljager cockpit. (Vooral die stuurhendels deden het).
Mijn voornaamste reden om te gaan ligfietsen is het comfort. Ik heb niet de bouw van een duursporter, in de andere velomobiel kon ik mijn schouders niet kwijt. Een klein stuurtje op schoot moeten hanteren is dan ook geen comfortabele houding. In de Orca lig ik ontspannen, met mijn schouders en armen in een lijn.
Vanwege de levertijd heb ik na enkele maanden wachten een Versatile aangeschaft en heb daar geen spijt van gekregen. Wat betreft de prestaties heb ik geen andere verwachtingen van de Orca, behalve dat deze fraaier is afgewerkt. De Versatile heb ik inmiddels weer verkocht, en verwacht over ruim een maand de Orca.
Mijn belangrijkste overwegingen voor deze keuze zijn:
- comfort
- uitstraling
- technische afwerking
Omdat ik mijzelf als fietser met de Versatile heb leren kennen heb ik er nog een element aan toegevoegd:
- het anticiperen op dagen met weinig motivatie
(ik pretendeer geen topfietser te worden, al heb ik best behoorlijke gemiddelden gehaald)
Om deze reden heb ik de electrische ondersteuning besteld op de Orca. Deze helpt om de overgang van platteland (25 km) naar stad (6 km) het snelheidsverlies te compenseren. Of om met weinig inspanning de benen warm te fietsen en toch geen tijd hierop te verliezen. Ik zie het niet gebeuren dat ik langere tochten zal gaan maken, het is voornamelijk woonwerk verkeer. De duurzaamheid is ook een motivatie, maar als ik eerlijk ben moet ik toch heel wat boompjes planten om de CO2 uitstoot van mijn motorfiets te compenseren. In mijn auto rijd ik uiteraard op LPG.
Johan, dit jaar vanuit Spanje naar Nederland gefietst in mijn Quest en in 2008 in een Alleweder IJsland rond. Dus ik zou wel zin hebben in een fraaie tocht naar Italie. http://liggendlui.blogspot.nl/
ReplyDelete