Ligfiets Stamtafel Treffen verplaatst!

Aanstaande woensdagavond 1 februari (morgenavond dus) zou er normaliter een stamtafeltreffen zijn in "De Cantine" in Lelystad. Dit gaat niet door! Het treffen is verplaatst naar aanstaande zaterdagochtend 4 februari bij Flevobike in Dronten van half tien tot half twaalf.
Aanstaande zaterdag komen er in ieder geval 6 personen om over het thema veiligheid en impact bij velomobielen te praten.
Als je dit leest en interesse hebt om hierover mee te praten, ben je harte welkom, geef dan even een bericht naar jvrielink@scarlet.nl

Correctie op artikel evolutie velomobiel in Nederland

In het artikel "Evolutie van de velomobiel in Nederland" van afgelopen dinsdag 24 januari is door mij een verkeerde conclusie weergegeven. Allert Jacobs wees mij daarop.
Ik heb geschreven dat Allert vermoedelijk uitgedaagd is door het afstudeerverslag van de WAW van Frederik van de Walle. Dat is dus niet het geval, omdat Frederik in 2000 zijn verslag heeft geschreven en Allert in september 1998 al twee schaalmodellen 1:5 heeft laten testen in de windtunnel van de TU in Delft. Het ene model was een kopie van de C-Alleweder en het andere model een nieuw lang model, dat later de naam Quest heeft gekregen.

Allert heeft van de testen in de windtunnel een verslag gemaakt. "Verslag windtunnelproeven met gestroomlijnde driewielers". Iedereen die geïnteresseerd is in de aerodynamica van velomobielen raad ik aan om dit aandachtig te lezen...zie..hier     Het verslag is een perfecte aanvulling op de onderzoeken en testen die Wim Schermer en Jan Reus momenteel uitvoeren.

In september 1997, een jaar voordat Allert de schaalmodellen heeft laten testen, zijn de twee gestroomlijnde fietsen van Bram Moens getest in de windtunnel van het NLR. Opvallende constatering tijdens deze testen,........ de nieuwste fiets van Bram had wel een kleiner frontaal oppervlak dan het oude model, maar een minder goede Cw waarde. Dat betekent dat de uiteindelijke weerstand van deze beide gestroomlijnde fietsen niet veel van elkaar verschillen.
Bij het ontwerpen van de Quest heeft deze wetenschap een belangrijke rol gespeeld. Bij de Quest is gestreefd naar een zo gunstig mogelijke Cw waarde, terwijl er op het frontaal oppervlak minder is beknibbelt, ten gunste van voldoende bagage ruimte.

3D-printing voor thuisgebruik.

Gisteren zijn Thibaut en ik naar RapidPro in Veldhoven geweest. RapidPro is een jaarlijks evenement van het snel maken van prototypes en het snel en efficiënt produceren van producten. Ook technieken als 3D-printing, scannen en digitaliseren, rapid tooling, vacuümvorm technieken, gieten en oppervlakte behandeling komen tijdens het evenement aan de orde.

Dit jaar was er speciale aandacht voor de mogelijkheden voor thuisgebruik. Door het goedkoper worden van de 3D-printers komt deze techniek nu ook binnen bereik van consumenten en zelfstandige ontwerpers. Er worden nu goedkope zelfbouwpakketten aangeboden van 3D-printers gebaseerd op open source technologie, maar er zijn ook goedkope kant-en-klare apparaten te koop voor thuisgebruik, professionele zzp-ers en kleine bedrijven. Het 3D-printen van onderdelen met deze printers gaat met een nauwkeurigheid van 15 micron en wanddiktes van 0,1 mm zijn haalbaar.

De huidige 3D-printers worden vooral toegepast in bedrijven die productenconcepten ontwikkelen en tijd willen besparen door het zelf maken van modellen. Gebruikers zijn o.a. actief in de medische industrie, lucht-en ruimtevaart, architectuur, machinebouw, maar ook in game-industrie, de filmindustrie en kunstenaars. Eigenlijk zijn de mogelijkheden onbeperkt en komen er voortdurend nieuwe applicatiegebieden bij.

Ook het holle schaalmodel van deze driewieler is in onderdelen geprint en daarna middels lijmen samengesteld.
Door het geheel in kleuren te spuiten ontstaat een realistisch beeld van een nieuw voertuig.
Dit schaalmodel zou ook prima in een mini-windtunnel getest kunnen worden om een beeld te krijgen van de luchtweerstand.

De 3D-printer van hiernaast wordt geleverd als bouwpakket, op basis van open source. zie: http://blog.ultimaker.com/

Maximum print afmeting 21 x 21 x 21 cm.
De producten uit de printer zijn van PLA of ABS kunststof.

Er zijn nog meer merken zelfbouw printers op de markt, de prijzen beginnen bij ongeveer 1000,- EU en gaan tot 2500,- EU

Ik ben in overleg met een leverancier van bouwpakketten voor Routers en met een leverancier van 3D-printers, om tijdens het Velomobile Seminar in september aanwezig te zijn voor het geven van demonstraties. 

Evolutie van de velomobiel in Nederland

Veel Alleweder zelfbouwers hebben diverse kleine aanpassingen en verbeteringen aan hun eigen velomobiel aangebracht.Veel van deze Alleweder rijders zullen wel eens gefantaseerd hebben over de ideale velomobiel. Mooie vormgeving, super aerodynamisch, heel licht en stil, van alle gemakken voorzien en zo goed als geen onderhoud. Helaas veel tegenstrijdige eisen.

Er zijn maar enkelen die de power hebben en het aandurven om rigoureus, een compleet nieuw model te maken. Toen Allert Jacobs begonnen is met de ontwikkeling van de C-Alleweder zijn er veel invloeden geweest van al zijn collega's bij Flevobike en is de C-Alleweder niet de compromisloze velomobiel geworden die Allert, volgens mij, in zijn hoofd had. Ik weet het niet zeker, maar ik denk dat de ontwerpstudie voor een driewielige gestroomlijnde ligfiets van Frederik van de Walle een uitdaging voor Allert is geweest om de compromisloze Quest te maken.

Het afstudeerrapport van Frederik en de realisatie van de WAW is een meesterstuk. Veel studenten die na 2000 bij Flevobike zijn afgestudeerd heb ik eerst het eindrapport van Frederik laten lezen als voorstudie. Frederik heeft voor een groot gedeelte zijn ervaring in kunststof verwerking opgedaan bij Harm Tempelman in Dronten, waar de body's voor de C-Alleweder gemaakt werden. Later zijn de rechten van de C-Alleweder van Flevobike overgenomen door Ligfietshop Tempelman en verkocht onder de naam Limit.

Allert en Ymte zijn er in geslaagd om van de snelle Quest een succes te maken. Met de Quest is een nieuwe episode in de velomobiel markt gestart.
Wat echter met de Alleweder is gebeurd, gebeurd nu met de Quest. De dagelijkse gebruikers gaan op zoek naar meer gebruiksvriendelijkheid. Enkele voorbeelden:..... instelbare stoel, spiegels, richtingaanwijzers, remlicht, instelbare koplamp, afdekken van de ketting, ventilerend kussen op de stoel, dakjes in verschillende uitvoering, betere remmen en er komt ongetwijfeld ook nog een betere in- en uitstap.
De vervelende bijkomstigheid van al deze toevoegingen is een hogere prijs en een groter gewicht.


Het programma van eisen, bij de ontwikkeling van de Versatile, is vanaf het begin afgestemd geweest op het  gebruiksgemak. Het gevolg is een duurdere en zwaardere velomobiel. Bij de Versatile ging de vormgeving voor de aerodynamica en daardoor is er aan snelheid ingeboet.
Bij het ontwikkelen van nieuwe velomobielen voor een grotere doelgroep zal een uitgekiend compromis gekozen moeten worden op basis van de huidige ervaringen.

Voor meer beschouwingen over velomobielen heeft Jan Goddemaer interessante berichten op zijn blog geplaatst zie .....hier.

Fiets van het Jaar verkiezing 2012

Tijdens de openingsceremonie van de FietsVAK op 29 januari in het Amsterdam RAI gebouw zal voor de 25ste maal de Fiets van het Jaar bekendgemaakt gaan worden.
Dit jaar is het voor de tweede keer dat er naast de Fiets van het Jaar ook een speciale prijs wordt uitgereikt voor de E-bike van het Jaar. Opvallend is dat in dit tweede jaar er al meer E-bike (25 stuks) inzendingen zijn dan fiets (17 stuks) inzendingen. En volgens de insiders gaat deze tendens zich voortzetten.

Het was de bedoeling dat tot de openingsceremonie geheim zou blijven wie van de drie genomineerde fietsen tot winnaar zou worden uitgeroepen. 
Geheimhouden van dit soort zaken lukt tegenwoordig haast niet meer en daarom is nu reeds bekend wie de winnaar is geworden.

De Fiets van het Jaar is de Koga World Traveller geworden. Een fiets die prima geschikt zal zijn voor het maken van lange fietstochten, met goede onderdelen en voor een redelijke prijs te koop neem ik aan.
Wat ik mij afvraag,..... waarom is dit nu de Fiets van Jaar geworden? Wat heeft deze fiets wat andere World Traveller fietsen niet hebben? Dat blijken dan 29 inch wielen te zijn.

Om de Fiets van het Jaar verkiezing weer inhoud te geven raad ik de organisatie aan om er nog een derde categorie aan toe te voegen, namelijk de beste Schoolfiets van het Jaar. Er zullen dan wel eisen gesteld moeten worden om ook tot echte verbeteringen te komen.
Dat moet een fiets worden waar de verlichting ook na enkele jaren nog goed blijft werken. Waar de spatborden, bagagedragers en standaards het zwaardere schoolgebruik aankunnen. Wielen die het gewicht van een tweede persoon achterop verdragen kunnen. En een hufter-proof kettingkast die de aandrijving voor de levensduur van de fiets beschermt.

Als de Nederlandse Fietsindustrie in staat zou zijn om de meest verkochte fiets, de gewone gebruiksfiets, onderhoudsarm te maken, zou dat een zegen zijn voor alle dagelijkse fietsgebruikers.

Voortgang organisatie Velomobiel Seminar 2012

Het e-mail verkeer over het Velomobile Seminar 2012 neemt stap voor stap toe. De site www.velomobileseminar.com is nu al te bereiken en er kan met de organisatie gecommuniceerd  worden via het genoemde e-mail op deze site ......seminar@ligfiets.net   Vanaf 31 januari is de site voorzien van meer informatie.

Boeg zelfbouw surfplank www.macsurf.nl

Alvast wat informatie:

• De burgemeester van Dronten, Aat de Jonge, vindt het prachtig dat het 7e Seminar in Dronten plaats vindt. Hij heeft 6 september vanaf negen uur vrij gehouden en ziet het helemaal zitten om van de opening van het Seminar iets moois te maken.
• Ook bij de provincie Flevoland is met enkele mensen gesproken en er is positief gereageerd. Zij zien het belang van de doorontwikkeling van een schone, gezonde en duurzame velomobiel als een belangrijk item. Er zijn verdere afspraken gemaakt om te kijken wat de provincie kan betekenen bij het op de kaart zetten van het Seminar.
• Gisteren is Thibaut Salloignon uit Frankrijk weer bij ons in Lelystad gearriveerd om samen met Eva Navratil de jeugd trike volledig op tekening te zetten zodat er een bouwpakket van gemaakt kan worden. 

Jonathan Richardson en Friend Wood proberen tijd vrij te maken om met hun eigenbouw velomobielen naar Cycle Vision te komen. Jonathan hoopt dat hij dan de wijzigingen bij zijn velomobiel klaar heeft.

Tijdens Cycle Vision gaan we met elkaar overleggen hoe Simon Davids van Macboat uit Medemblik, Jonathan en Friend tijdens het Velomobiel Seminar de verschillende houtbouw methodes gaan demonstreren.

Velomobiel van Jonathan Richardson

Bezoek aan Wim Schermer.

Ik had mij al langer voorgenomen om een afspraak te maken met Wim. Afgelopen zondagmiddag na terugkomst van een fietstochtje rondom Lelystad ben ik gestart met de voorbereiding,.......... het lezen van zijn blog "Woude 6"  Dat blog bevat momenteel op de kop af 232 artikelen. Het leest als een goed boek! Na een paar uur lezen wist ik zeker dat het maken van een afspraak totaal geen probleem zou zijn. Vlak na zes uur heb ik gebeld en om er geen gras over te laten groeien is een afspraak gemaakt voor de volgende avond. Zondagavond iets na twaalf uur had ik het hele blog gelezen en de vele foto's bekeken.

Het blog heeft mij zo nieuwsgierig gemaakt dat ik gistermiddag al vroeg vertrokken ben om nog voor onze afspraak, bij daglicht, een wandeling te maken door De Woude. Ik had mij voorgenomen om na de wandeling in het plaatselijke café wat te eten en dan keurig volgens afspraak bij Wim aan te bellen, maar iets na vijven was ik al binnen bij Woude 6 en vlak voor elf uur zat ik weer op de pont om naar huis te gaan.

Dit soort super interessante gesprekken moet ik eerst verwerken, voordat ik er weer op terug kom.
Wim heeft in ieder geval aangeven dat hij bereid is om een lezing te geven op het Velomobiel Seminar!

Wordt vervolgd.

Veiliger en beter weggedrag bij velomobielen.

Het aantal reacties op het blog van Wim Schermer naar aanleiding van zijn artikelen over de experimenten met de achterveer/demper geven aan dat verbeteringen op dat gebied een hot item is. Er is hierbij vooral sprake van een veiliger en beter weggedrag.

Bij veel velomobielrijders is bekend dat de wielophanging en het veersysteem van de meeste velomobielen afstamt van de Flevobike Alleweder. Het veersysteem is bij deze velomobielen tot nu toe in principe niet verandert.

Waarom wij in 1993 bij de Alleweder gekozen hebben voor dat veersysteem zal ik uitleggen;
In 1992 hebben wij in opdracht van de PTT een speciale Post Trike ontwikkeld. Rob van Beek van de TU Delft is op dit project afgestudeerd. 
De PTT wilde een onderhoudsvrije aandrijving. Wij waren wel bezig met een gesloten kettingkast systeem, maar dat was nog niet zover om het te kunnen toepassen bij de Post Trike.
Op de fietsbeurs in Groningen had ik een fiets van het Duitse merk Fendt gezien met cardan- aandrijving en vijf versnellingen. Deze fiets was achter afgeveerd met slanke en lichte veerpoten. Volgens mijn meting moest het systeem zonder enige aanpassing op een Flevobike en Trike gemonteerd kunnen worden en dat was ook zo.

Hier de testbike met de cardan-aandrijving en de slanke veerpoten. De cardan-aandrijving had al snel speling en is verder nooit meer door ons gebruikt en een cardan-aandrijving is ook nooit meer door ons geadviseerd.

Over de vering waren wij beter te spreken, deze werkten beter dan de veerpoten van de Puch-Maxi, die ik in de eerste Flevobikes toegepast heb. Je gelooft het bijna niet, maar de importeur van deze "Suspa" veren is ACP uit Dronten. Bij alle Alleweders is deze veerpoot voor de achtervering toegepast. En het inwendige van de Mac-Pherson voor veerpoten is precies gelijk aan het inwendige van achterveerpoot.

Een jaar of acht geleden heb wij bij Flevobike uitgebreide gesprekken gehad met enkele ontwikkelaars van Suspa uit Duitsland om tot beter gedempte veersystemen te komen voor toepassing bij velomobielen. Dat is toen niet gelukt omdat de aantallen voor Suspa te klein waren.
Maar dat het na bijna 19 jaar, tijd wordt om beter gedempte veersystemen toe te passen bij velomobielen, ben ik volledig met Wim eens.

Betrouwbare luchtvering die aan te passen is aan het gewicht van de belading zou ideaal zijn. 
Het is wel zaak dat het systeem niet veel zwaarder en duurder wordt, velomobielen zijn al te zwaar en te duur! Verder moet een nieuw systeem minsten net zo lang meegaan als het huidige, want anders krijgen de fabrikanten/leveranciers veel klachten en hoge service kosten te verduren!
Helaas is de ervaring met betaalbare luchtvering bij dagelijks gebruik door weer en wind (denk aan pekel) tot nu toe niet positief genoeg om het als eerste montage toe te passen.
Ik hoop dat bij het Velomobiel Seminar vooruitgang te zien zal zijn op het gebied van remmen, vering, verlichting, productietechniek en prijsreductie.

Praktijkhandboek Kunststoffen.

Het boek is bij bol.com op voorraad.

De meeste hobbyisten die wel eens met kunststoffen werken kennen de oudere uitgave van het "Praktijkhandboek Kunststoffen" De technologie schrijdt snel voort en de nieuwe geheel herziene vijfde druk is zoveel beter, dat ik iedere hobbyist aanraad om de oude uitgave te vervangen voor deze nieuwe uitgave.

Gisteren reageerde Jan Goddemaer op het artikel over de hout composiet speelplank. In het artikel wordt gesproken over de hout strip methode waarmee drie dimensionale vloeiende vormen gemaakt kunnen worden. Jan gaf aan dat er een veel eenvoudiger methode is, namelijk de stitch and tape-methode. In het boek hiernaast noemen ze het de rijg- en plakmethode. Jan heeft met deze methode een Mirror zeilboot gebouwd.
De jeugd velomobiel van Eva Navratil en de velomobiel van Friend Wood uit de UK hebben min of meer dezelfde methode toegepast.

Bij velomobielen is de neus een moeilijk te vormen onderdeel, zowel bij de hout strip methode als bij de rijg- en plakmethode. Nico van Baar heeft dat ook ondervonden bij de bouw van zijn houten Quest. In het gesprek met Eva, vorige week, gaf zij al aan dat ze een volgende keer de neus van schuim zou maken. Bij de aluminium Alleweders is niet voor niets een neus van kunststof toegepast. Bij de eigenbouw velomobielen van Friend Wood en Jonathan Richardson is zowel de neus als de achterkant van kunststof. Hierboven de Velomobiel van Friend Wood op zijn eigen terrein.

Het meest leerzame en meest uitgebreide boek dat ik ken op het gebied van hout composiet methodes, is van de Gougeon Brothers uit Canada. De eerste uitgave van hun boek heb ik gekocht in 1997. Een paar maanden geleden heb ik de vijfde uitgave gekocht, via Amazon.com. Dit boek heeft ook een belangrijke rol gespeeld voor Allert Jacobs bij het ontwerpen van zijn velomobielen.

Een boek met diepgang, mooie tekeningen, berekeningen, testen, foto's en voorbeelden.
De Gougeon Brothers zijn gestart met het bouwen van de DN ijzeilers eind jaren zestig. Inmiddels is het een kennisinstituut op gebied van hout epoxy toepassingen.

In de laatste mail van gisteravond schrijft Jan Goddemaer naar mij de volgende tekst:
Er lijkt toch een link te zijn tussen botenbouw en velomobielen... Bij jullie, in Friesland, is die interesse in boten niet zo verwonderlijk: water genoeg. Maar hier lijkt die link toch ook te bestaan (Gent, Vlaanderen).
Ik vind het in elk geval leuk dat er ook over het muurtje gekeken wordt, dat het gebruik van technieken uit andere toepassingen ernstig overwogen wordt.
Het seminarie belooft wel boeiend te worden op die manier.

New Wood huis

Eerste praatschets van het te bouwen huis in Dronten

Dit artikel heeft weinig van doen met fietsen, maar het laat wel zien hoe dingen kunnen lopen.
Na 12 jaar les gegeven te hebben in het technisch onderwijs, wilde ik meer uitdaging en meer met de opgedane kennis in de windenergie gaan doen. Ik zag mogelijkheden om te starten met een advies bedrijf voor metaal en energie techniek.
Mijn vader die gepensioneerd was en als hobby in een te klein fietsenschuurtje eiken meubels maakte, wilde wel een grotere werkplaats.
Tijdens de kerstdagen in 1983 hebben we besloten om een groot dubbel huis te bouwen met 2 werkruimtes. Vanaf toen is elk vrij uurtje in de realisatie van ons plan gestoken. Een super leerzame periode. Het hele project hebben we in een recordtijd, volledig in eigen beheer uitgevoerd, van het ontwerp tot en met de verhuizing. Vijftien september 1984 was de verhuizing van Lelystad naar Dronten een feit.

Tijdens de bouw van ons eigen huis is bij mij de gedachte gerijpt dat huizen veel goedkoper, sneller en beter gebouwd zouden kunnen worden als men durft af te stappen van traditioneel bouwen.
Met als voorbeeld verschillende producten van het bedrijf New Wood, heb ik een nieuwe bouwwijze voor een compleet huis met werkplaats op papier uitgewerkt. Het bouwen van dit huis kan volledig door zelfbouwers gedaan worden met simpele handgereedschappen. Het gehele gebouw bestaat uit gebogen elementen van goed isolerend New Wood sandwich. Na de montage van de elementen tot compleet gebouw, wordt de buitenkant voorzien van een beschermende laag Ferro Cement. Met Ferro Cement worden o.a grote zeewaardige jachten gebouwd zie......hier.
 

Een New Wood element bestaat uit hout en polystyreen dat met een watervaste constructielijm tot een gebogen element wordt samengelijmd. De basis maat van elk element is gelijk aan de handelsafmeting van een triplex plaat 244cm x122cm (geen afval). De dikte van het samengestelde element is 10cm. Voor het lijmen van de gelaagde spanten is een simpele stalen mal nodig om allemaal gelijke spanten van de juiste kromming te krijgen. Nadat het polystyreen op de 3mm dikke triplex plaat is gelijmd worden er driehoekige sleuven uit het schuim gefreesd zodat de plaat met het schuim gebogen kan worden volgens de kromming van de spanten. In de spanten zijn gaten geboord waar houten pennen voor de helft ingelijmd worden voor het koppelen van de elementen in zijdelingse richting. Aan de kopse kanten worden houten profielen in gelijmd voor het koppelen in de boogrichting.

Hier een stukje van de boog met de bodem en de New Wood verbindingsmuur. Door de verbindingsmuur aan de voorkant en de achterkant en de bodem worden de bogen gekoppeld tot een geheel. Het systeem is zo gemaakt dat gekozen kan worden voor een aantal bogen naar keuze.
Nadat de elementen gekoppeld zijn tot boog, wordt aan de buitenkant een tweede laag triplex platen aangebracht op de manier zoals hiernaast te zien is. Op deze manier worden alle verbindingsnaden van de elementen afgedekt en wordt het een geheel.

Op alle buitenvlakken wordt fijn metaalgaas vast geniet. Dit gaas dient als wapening en voor de hechting van van het Ferro Cement. Ferro Cement is waterdicht en rot bestendig.
Dit gebouw is zo licht en stijf dat het als een boot kan varen, waarbij de dikke bodem meer dan voldoende drijfvermogen heeft voor het gehele bouwwerk.
Voor dit gebouw hoeft niet geheid te worden. Om te voorkomen dat het gebouw wegwaait wordt voor het gebouw een vijver gegraven. De grond uit de vijver wordt op het gebouw gebracht als gewicht en voor extra isolatie.

Grond is een uitstekend medium voor geluid, warmte en koude isolatie. Door te zorgen voor goede drainage, ook tussen de bogen in, kan het regenwater gefilterd afgevoerd worden naar de vijver. Op het dak kan in de 60 cm dikke grondlaag een tuin aangelegd worden. De bogen hebben totaal geen probleem met het gewicht van deze laag grond.
Tussen de verschillende boog ruimtes zijn de nodige doorgangen gemaakt.

Door voldoende overstek te maken aan de voorkant en achterkant van de bogen, kan gebruik gemaakt worden van passieve zonne-energie. De overstekken beschermen tevens de voor en achtergevels tegen weersinvloeden, waardoor het onderhoud tot een minimum beperkt kan blijven.

De kastruimtes zijn vast in gebouwd en ook van New Wood, net als de andere meubels. Voor de zichtkanten hiervan kan men kiezen voor een luxe houtsoort.

De houtkachel op de voorgrond is voldoende om dit huis te verwarmen. Deze houtkachel is uitgewerkt tot een werkstuk voor een lascursus. Het prototype van deze kachel heeft jaren dienst gedaan in de werkplaats van Flevobike en wordt nu nog steeds gebruikt door een neef van mij in zijn werkplaats.

In 1984 en de jaren daarna was er zoveel veranderd in de economische toestand in Nederland dat het niet verstandig zou zijn geweest om volledig in de windenergie te stappen en daarom ben ik tot 1986 volledig in het onderwijs gebleven. In '87 en '88 heb ik de uren in het onderwijs afgebouwd. In 1989 ben ik gestopt met het onderwijs geven en ben als zelfstandig ondernemer in de ligfietsen gegaan. Zodra je een eigen bedrijf hebt en dit wilt uitbouwen, is er geen tijd meer voor zaken als het New Wood huis. Het is dan ook helaas gebleven bij tekeningen, maar dat vind ik nog steeds jammer.

Eerste testen met de hout composiet speelplank.

Hendrika aan het trainen op de speelplank

Gisteravond bij Harry van de Liende de eerste hout composiet speelplank opgehaald. De enkel gekromde plank is 155 cm lang, 30 cm breed en 4 cm dik. De plank is opgebouwd uit dunne triplex delen met een vulling van polystyreen schuim. Het geheel is in elkaar gelijmd met een watervaste constructie lijm. Het gewicht is 2,8 kg. De plank is zo stijf in alle richtingen, dat door het toepassen van dunner triplex, het gewicht omlaag gebracht kan worden met behoud van voldoende stijfheid. Het is de bedoeling dat dit systeem van hout composiet wordt toegepast bij zelfdragende chassis voor velomobielen. Het systeem kan zonder gebruikmaking van mallen met zogenaamde puzzel joints in elkaar gestoken en gelijmd worden.
Harry gaf aan dat het ook echt zo simpel gaat als dat we gedacht hadden.

Alvast een voorproefje van de drie dimensionale mogelijkheden die met dunne strookjes hout gemaakt kunnen worden. Met een beetje fantasie kun je hier ook een gedeelte van de kap voor een velomobiel in zien. Het geheel bespannen met een doorzichtige Oratex krimpfolie en je hebt een unieke doorzichtige kap.


Bij de houtstrip methode, zoals toegepast wordt door zelfbouwers van kano's en kajaks, sluiten de houten strips tegen elkaar aan en vormen zo een gesloten schil. Deze schil wordt aan de binnen- en buitenkant voorzien van een dunne glasweefsel laag met epoxy. Dit is voor de bescherming tegen weersinvloeden en extra sterkte en stijfheid. Zie het maar als een sandwich met hout als tussen materiaal. Voor een lager gewicht en een nog grotere stijfheid kan het glasweefsel vervangen worden door een koolstofweefsel. Dan ben je echter wel de mooie hout look, zoals bij de Quest van Nico van Baar, kwijt.
Voor een nog lager gewicht kunnen de houten strippen vervangen worden door strippen van schuim. De moderne schuimsoorten die tegenwoordig toegepast worden bij sandwich constructie zijn superlicht en toch ongelooflijk sterk.

Bij de bouwwijze met strips heb je geen tijdrovende en dure mallen nodig. Deze methode is bijzonder geschikt voor het samenstellen van bouwpakketten. Alle voorbereidende werkzaamheden worden door een ontwerp/ontwikkel team gedaan.
De zelfbouwer kan kiezen uit bouwtekeningen, een compleet bouwpakket of  een bouwpakket met een ondersteunende bouwcursus.

Plywood jeugd velomobiel van Eva Navratil

Afgelopen Cycle Vision reed Pieter Sijbrandy trots rond in de jeugd velomobiel die Eva voor hem gemaakt heeft. Dat zo'n prachtige velomobiel aanslaat bij de jeugd was te zien aan de constante schare van kinderen die achter Pieter aanliepen, in de hoop om er ook even in te mogen zitten.

Ik heb veel bezoekers horen zeggen,.. "die mooie houten jeugd velomobiel zou eigenlijk in productie moeten komen". Dat is makkelijker gezegd dan gedaan. De enige reële mogelijkheid, gezien de hoeveelheid handwerk, zou volgens mij een bouwpakket zijn. Er zijn ook best een paar handige vaders, moeders of opa's te vinden die daar het geld voor over hebben en die zo'n bouwpakket ook keurig in elkaar krijgen.
Met die gedachten heb ik vorig jaar juni Eva gebeld. Zij heeft Hendrika en mij uitgenodigd om te komen eten. Tijdens ons bezoek (zondag 3 juli) hoorden we dat de koop van een ander huis met een grote werkplaats in Swifterbant net rond was gekomen. Dat betekende simpelweg dat Eva en Allert toen wel andere dingen aan hun hoofd hadden dan de jeugd velomobiel.

Inmiddels wonen Eva en Allert alweer een flinke tijd in Swifterbant. De nieuwe betonvloer in de werkplaats, een tijdje een flinke kopzorg van Allert, is klaar. Hun dochter Johanna is op 5 december jongstleden geboren en vorige week stond bij hun huis in Lelystad het bordje "VERKOCHT".
Gisteravond zijn Hendrika en ik bij hen op kindervisite geweest. En natuurlijk is ook de jeugd velomobiel ter sprake gekomen. Eva zou het heel leuk vinden als er een bouwpakket van haar creatie tot stand zou komen.

Gistermiddag had ik al met Nico van Baar gesproken over het bouwpakket van de jeugd velomobiel. Nico runt samen met zijn vrouw de "Trappenmakerij van Baar". Trappenmakerij van Baar was een van de eerste ambachtelijke bedrijven in Nederland die toekomst zagen in de aanschaf van een grote computer gestuurde freesbank. Dit heeft zo goed uitgepakt dat Nico naast het runnen van de Trappenmakerij nu ook tijd kan vrijmaken voor hobby's. Nico wil helpen bij het ontwikkelen van het bouwpakket van de jeugd velomobiel.


Het is heel duidelijk dat het, zakelijk gezien, absoluut niet interessant is om hier tijd in te steken, maar als hobby is het een interessante uitdaging om te zien hoever wij komen en wie zich bij ons aansluit.
Wordt vervolgd.

Kennis gemaakt met Kees en Marian van Hattem.

Ik heb op het blog van Kees de ontwikkeling en de organisatie van de Oliebollentocht 2011 gevolgd. Na de tocht heb ik alleen maar lof gehoord. Gistermorgen heb ik gebeld met Kees en gevraagd of ik 's middags langs kon komen om te horen hoe hij de organisatie zo perfect heeft rond gekregen. Ik was welkom.

Ik heb Ton ten Brinke gebeld en gevraagd of hij tijd en zin had om mee te gaan. Voor de lezers die Ton niet kennen:.... Ton was de motorrijder die bij het keerpunt van de afgelopen L.E.L (Lelystad-Enkhuizen-Lelystad) de velomobielen heeft omgedraaid voor de terugrit naar Lelystad.

Ton is 10 jaar secretaris van de NVHPV geweest. Hij heeft ligfietsen gebouwd, wedstrijden georganiseerd, samen met mij de technische dagen opgezet. Ton en ik hebben het infinitief genomen om ligfiets bedrijven over te halen om te starten met het verhuren van ligfietsen. Ik kan nog meer noemen, maar laat het hier even bij.

Als ik weer eens een wild idee had, was het eerste wat ik deed Ton vragen of hij mij wilde helpen. Ik heb nog nooit tevergeefs om hulp gevraagd. Ook nu weer met de organisatie van het Velomobiel Seminar heeft Ton direct ja gezegd.
Gistermiddag zijn Ton en ik om 12.00 uur vertrokken en om iets over 13.00 uur zaten we bij Kees achter de koffie. Kees had het ruim alleen, geen kleinkinderen die dag om op te passen en zijn vrouw Marian was nog niet thuis.

Marian met haar nieuwe Draailier

Wat mij direct opviel dat er verschillende dingen te zien waren die duiden op meerdere hobby's en werkzaamheden. Het blijkt dan, dat niet alleen Kees van alles doet, maar dat Marian daar zeker niet voor onder doet.
Het eerste kopje koffie was net op toen Marian thuis kwam.

Ik begrijp nu dat de organisatie van de oliebollentocht, met zo'n actief echtpaar, dat elkaar zo goed aanvult, moet leiden tot het succes wat het geworden is.
Wij hebben diverse goede tips gekregen en er is ons beloofd dat we ten alle tijde kunnen aankloppen voor advies en eventueel wat hulp.

Om half vijf zijn we weer vertrokken. Kees en Marian bedankt voor de leerzame en gezellige middag.

De site van het 7th internationale Velomobile Seminar is in de lucht.

Een goed begin van 2012.  De NVHPV heeft de site voor het 7th Velomobile Seminar in de lucht, zie...........hier.

Een klein stukje geschiedenis:
Om meer aandacht te krijgen voor de mogelijkheden die gestroomlijnde fietsen bieden boven de standaard fietsen, hebben Dr Chester Kyle en Jack Lambie in 1975 de eerste Human Powered Speed Championships georganiseerd. Dat is tevens de aanzet geweest tot het oprichten van de International Human Powered Verhicle Association (IHPVA). Het IHPVA heeft in 1981 het eerste internationale Human Powered Verhicle Scientific Symposium georganiseerd in Anaheim California (in Disneyland).

Inmiddels is de fietser met speciale aerodynamische record fietsen, maar nog steeds geheel op eigen kracht, doorgestoten in het bereik van de auto met sprintsnelheden van boven de 130 km/u en een gemiddelde snelheid van boven de 90 km/u gedurende een uur lang.

In maart 1993 is in Nederland (Universiteit Eindhoven) een belangrijke stap gezet door de organisatie van de "365 Dagen Fietsprijs" om de ontwikkelingen van gestroomlijnde fietsen meer in de richting van praktische bruikbaarheid te sturen.

In juli 1993 is het eerste Europese Velomobiel Seminar in Denemarken georganiseerd zie...hier....een interessant overzicht van de eerste vijf Europese Seminars.
Voor het zesde Seminar dat in 2009 in Kopenhagen is gehouden is ....hier....een link.


Nu anno 2012 zijn er diverse merken velomobielen te koop en dat zal gaan toenemen!

Mail wisseling met John Tetz over stroomlijn kappen van schuim.

Door een velomobiel op te delen in een zelfdragend chassis en losse carrosserie delen, ontstaat er meer vrijheid in het toe te passen materiaal en zeker voor de carrosserie, omdat de dragende functie hiervan vervalt. Als voorbeeld zie ik de schaalmodellen van elektronisch bestuurde raceauto's.

Het zelfdragende chassis voor een velomobiel kan bestaan uit een stijve sandwich bodem met wielkasten en de nodige verstijvingen voor de bevestiging van de onderdelen.

Als de zelfdragende functie van de carrosserie vervalt kan ook een licht en stil schuimmateriaal voor de carrosserei toegepast worden, zoals John Tetz en Harald Winkler gebruikten voor hun fietsen.

Afgelopen week heb ik hierover contact gehad met John Tetz.
Voor de doorgewinterde zelfbouwers is het handwerk prima te doen, maar voor de gemiddelde hobbyist toch te veel gevraagd.

Voor een assemblage pakket is het leveren van geperste thermovorm schuimdelen, door de fabrikant, meer geschikt.

Als voorbeeld kan het bouwpakket van het velomobiel dakje van Flevobike genoemd worden. De werkzaamheden voor de zelfbouwer beperken zich dan tot het assembleren van de voorbewerkte onderdelen en het monteren op de velomobiel.
Met geperst thermovorm schuim zouden zeer lichte en stille, drie dimensionale carrosseriedelen gemaakt kunnen worden!

Aanstaande woensdagavond 4 januari is er weer een "Ligfiets Stamtafel Treffen" in De Cantine ( naast het Nieuwland Museum) in Lelystad. Je bent van harte welkom vanaf 19.00 uur